วันศุกร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2560

sofa camping



เฉินตงร้องบอกว่า “จี้กัง เรื่องของท่านถูกเป็ดโปงแล้ว เราขุนนาง เถี่ยสิงกวน (ผู้กำหนดบทลงโทษ) ไค้รับพระบัญชาฝ่าบาท ทั้งได้รับคำสั่ง จากใต้เท้าฉ่างตู (ผู้บัญชาการค่าย) ให้มาจับตัวท่านไปดำเนินคดี”
จี้กังทั้งแตกตื่นทั้งเดือดดาล ถามว่า “เรากระทำผิดอันใด?”
เฉินตงหัวร่อฮิฮะกล่าวว่า “ท่านกระทำผิดอันใด ยังต้องถามเรา หรือ หรือว่าก่อกรรมทำชั่วมากมาย แม้กระทั้งตัวเองก็จำไม่ไต้?”
กล่าวจบหน้าเคร่งเครียดลง ตวาดสั่งว่า “จับตัวมันไว้”
จี้กังเพิ่งขยับสองแขน ก็ปรากฏดาบเจ็ดแปดเล่มพาดกับร่างมัน จี้กังขบดีดแล้วข่มเพลิงโทสะไว้ เลิกล้มความคิดต่อสู้ขัดขืน แว่ว เสียงเกรียวกราว เมื่อโซ่เหล็กพาดกับหัวไหล่มัน
จี้กังไม่ทราบว่าเรื่องใดของตนเองถูกเป็ดโปง จึงไม่อาจกล่าว เหลวไหลวุ่นวาย มันก่อกรรมท่าชั่วมากเกินไป สวรรค์จึงทราบว่าเรื่อง ใดถูกฟ้องร้องถึงหน้าพระพักตร์ หากว่ากล่าวผิดพลาด ไยมิใช่เป็ดเผย ความผิดของตนเองSplash Lounge 68880ออกมา ตอนนื้ใด้แต่งอมือรับการจับกุม รอจนล่วงรู้ ความจริง ไปถึงหน้าพระพักตร์ ค่อยแก้ต่างต่อฮ่องเต้
แต่เมื่อจี้กังถูกคุมตัวถึงห้องโถงหน้า เห็นชิงมู่กับอินเหอสองอนุ ภรรยา ยังมืเสี่ยวตู๋กับเสี่ยวเสี่ยวสองเด็กชายที่ถูกจับตอนก็ถูกคุมตัวมา ด้วย ต้องหน้าแปรเปลี่ยนไป มันยังพบว่าเจ้าหน้าที่ค่ายตงฉ่างจำนวน มากแยกย้ายออกต้นบ้านของมัน คล้ายกับจะรื้อบ้านของมันแล้วต่อยเลิก รา หัวใจของจี้กังต้องตกวูบลงถึงก้นเหว
หากมิbest inflatable couchใช่มืหลักฐานมัดแน่นหนา ฮ่องเต้เจ้าชีวิตกำหนดโทษของ มันแล้ว ไหนเลยยึดทรัพย์ของมันไต้
ชิงมู่กับอินเหอ ยังมืเสี่ยวตู๋กับเสี่ยวเสี่ยวถูกคุมตัวมาที่ห้องโถง หน้าก่อน หรือว่าเรื่องที่มันชิงตัวสตรีซิ่วหนี่ ทั้งจับตอนเด็กชายล่วงรู้ถึง พระกรรณอ่องเต้แล้ว?
จี้กังคิดฟ้งซ่านวุ่นวาย ยิ่งขบคิดใบหน้ายิ่งขาวซีด ความหวังเพียง หนึ่งเดียวคือ ไต้แต่เข้าเฝืาฮ่องเต้แล้วค่อยว่ากล่าว จี้กังกลอกตาวุ่นวาย ใคร่ครวญว่าเมื่ออยู่หน้าพระพักตร์จะบ้นสีหน้าน่าเวทนา ทั้งรื่าไห้รำพัน ถึงผลงานที่ตนเองเพียรสร้างขึ้น หรือว่าครื่าครวญว่ามันทราบความผิด สาบานว่าจะกลับเนื้อกลับตัวอย่างไร
แต่ว่าจี้กังผิดหวังแล้ว จวบกระทั้งมันถูกส่งตัวเข้าคุกใหญ่ของกรม ราชทัณฑ์ ฮ่องเต้ยังไม่เบิกตัวมันเข้าเฝืา
ความผิดที่ม่เอินรวบรวมขึ้นมาล้วนมีหลักฐานแน่นหนา ไม่เพียง มีพยานบุคคลพยานวัตถุ ยังมีขุนนางใหญ่ในราชสำนักรวมอยู่ด้วย ทุก เรื่องราวล้วนเป็นความสัตย์จริง ยังต้องไต่สวนอันใด?
มาตรแม้นเป็นเช่นนั้น หย่งเล่อฮ่องเต้ยังทรงคาดหวังอยู่บ้าง แต่ เมื่อทอดพระเนตรพบชิงมู่กับอินเหอซึ่งเป็นสตรืซิ่วหนี่ที่ผ่านการตัด เลือกให้เข้าวัง ยังมีเสี่ยวตู๋กับเสี่ยวเสี่ยวที่เป็นเด็กชายถูกจับตอน ทั้งตัว สั่นงันงกราวนกกระทา ความหวังสุดintex inflatable corner sofa reviewท้ายของพระองค์ก็มลายเป็นอากาศ ธาตุ
พระหัตถ์ซ้ายของพระองค์ทรงถือราชโองการปลอมที่จี้กังใช้เรียก ร้องเกลือชิ้นดีจากพ่อค้าเกลือแดนเสี่ยงไหว พระหัตถ์ชวาทรงถือจดหมาย ลายมือของจี้กังที่ค้นได้จากตัวคนของกรมความมั่นคงแผ่นดินในบ้าน เสี่นเหวินตู้ บอกกล่าวแผนการให้ยืมมือของบัณฑิตแดนเจียงหนันโจมตี ฝ่กว๋อกงหยางซวี จากนั้นintex inflatable couchหย่งเล่อฮ่องเต้ทอดพระเนตรชิงมู่กับอินเหอ ตลอดจนเด็กชายที่ถูกจับตอนทั้งสอง ในที่สุดทรงพระสรวลออกมา

วันพฤหัสบดีที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2560

chilindo super bedair



ความยินดีแวบหนึ่ง ยิ้มพลางกล่าวว่า “ฝ่าบาท ไม่ว่าดีหรือเลว ซื่อสัตย์ หรือตรช้า สุดท้ายต้องถูกเปิดเผยออกมา แต่หากแจกแจงความผิด ไย มิใซ่ปลุกให้ผู้คนตื่นจากความโฉดเขลา อาศัยเสียงระฆังใหญ่ ขจัดความ ชั้วเผยแพร่ความดี”
หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงดำริเล็กน้อย จากนั้นผงกพระเศียร ประทับยีน ขึ้น ทรงหยิบพู่กันมาถือไว้ จี้กังเห็นเซ่นนั้นรีบสืบเท้าออกมา คลี่ กระดาษฝนหมึกถวาย หย่งเล่อฮ่องเต้ประทับยืนอยู่หลังโต๊ะ ทรงลูบพระ มัสสุตรึกตรอง ที่นอนเป่าลม chilindoจากนั้นตวัดพู่กันทรงพระอักษรว่า “...ขุนนางสอพลอเจ้า ชีวิต ให้ร้ายคนดีงาม บาปกรรมที่ก่อไว้ไร้ที่สิ้นสุด...บัดนี้ผู้ถูกสำเร็จโทษ ตามกฎหมาย ล้วนเป็นคนอสัตย์อกตัญญู ใจทมิฬดื้อต้าน สุดที่จะกล่อม เกลากลับกลาย จึงขจัดความชั้วร้าย เชิดชูสิ่งอันดีงาม เผยแผ่รัตนตรัย ขอศาสนาพุทธจำเริญรุ่งเรือง เป็นประโยชน์แก่ทุกสิ่ง”
มหาสมณะเต้าเยียนยืนอยู่ต้านช้าง พอเห็นเซ่นนั้นประนมมือ กล่าวแซ่ซ้อง
หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงจุ่มนํ้าหมึก ทรงพระอักษรอีกว่า “ขอให้พระ ยูไลแผ่ไพศาล ขอให้ทรงเมตตากรุณา ขอให้ราชวงศ์สถาพร ขอให้ทวย ราษฎร์อยู่เย็นเป็นสุข ขอให้พืชพันธุธัญญาหารบริบูรณ์ ขอให้ทุกคน จงรักกตัญญู ขอให้ชาติจีนซนชาวอี้ร่วมครรลอง ขอให้ทั้งโลกสงบสันติ ขอให้ผู้คนอายุยีนยาว ขอให้โพยภัยขจัดสิ้น ขอให้หมู่มิจฉาชีพมลายหาย ขอให้มึไมตรีต่อกัน...ที่นอนเป่าลมในรถ
พระองค์ทรงบันทึกพระปณิธานทั้งสิบสองประการ จากนั้นทิ้ง พู่กันรับสั่งว่า “ระฆังนี้ยรอยู่ทุกวัน ปณิธานทั้งสิบสองประการของข้าจะ ประกาศไปทั่วแผ่นดิน ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปดังที่หวังไว้”
มหาสมณะเต้าเยียนประนมมือกล่าวว่า “อมืตตพุทธ สาธุสาธุ"
เมื่อมหาสมผะเต้าเยียนกับจี้กังและพวกถวายบังคมทูลลา เจ้าจ้าว อ๋องจูเกาซุ่ยกเป็นเพี่อนพระนัดดาขี่ม้ากลับมา จูเกาซุยยกม้าคีให้กับจู ต้านจ้ตัวหนึ่ง สร้างความยีนดีแก่จูต้านจ้ยิ่ง วันนี้ความจริงดิดออกไปล่า สัพว์ที่ชานเมือง แต่ประชากรที่เมืองเป้ยจ้งยิ่งมายิ่งมาก สัตว์ต่างๆ ที่ ชานเม้องล้วนอพยพถิ่นฐาน จูต้านจ้ล่าลัดว์ไม่ไต้ นต่ที่ผ่านมาจูต้านจ้อยู่ ในวัง เมื่อม้โอกาสขี่ม้าดราหนึ่ง กเบิกบานใจแล้ว
จูต้านจีชมชอบทางเหนือซึ่งมีสี่ฤดูกาลอย่างซัดเจน ทั้งซมชอบ เมืองเป่ยจีงที่ใหญ่โตโอฬาร ประการนี้ต่างกับจูเกาเซ่อผู้เป็นบิดา จูเกา เซ่อชมชอบทางใต้มากกว่า ตอนที่หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงดำริย้ายนครหลวง ไม่ว่าต้านการปกครองกับต้านการทหาร ตลอดจนความรักชอบส่วนตัว จูเกาเซ่อล้วนไม่เห็นด้วยแต่เห็นว่าตนเองไม่เป็นที่โปรดปรานที่นอนเป่าลมของพระบิดา จึงไม่กล้าแสดงความเห็นดัดค้าน
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่มันดัดสินใจ ในความคิดของจูเกาเซ่อ หาก วันหน้าตนเองขึ้นเป็นฮ่องเต้ ราชบัลลังค์มืความมั่นคง จะย้ายนครหลวง กลับไปยังเมืองจีนหสิง ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ส่วนใหญ่ถูกพระบิดาบังคับมา ยังเมืองเป่ยจีง เมื่อถึงเวลาคงสนับสนุนความคิดของตนเอง
แต่ว่าทางต้านนี้จูต้านจีเห็นต่างกับบิดา จูต้านจีเติบโตเป็นเด็ก หนุ่มแล้ว จีงมืความคิดของตนเอง ความคิดหลายประการของมันคล้าย กับพระอัยกา อาจบางทีมันไม่มืประสบการณ์เซ่นพระอัยกา จึงไม่มีจิตที่นอนเป่าลม บิ๊กซี ปณิธานและความทะเยอทะยานเซ่นพระอัยกา แต่ว่าเด็กหนุ่มผู้นี้โม่หัว
โบราณคริ่าครึเซ่นบิดา
จูต้านจีเห็นว่าพระอัยกาย้ายนครหลวงเป็นความคิดที่ถูกต้อง ดัง นั้นพลอยรักชอบทางเหนือ วันนี้กลับมาด้วยความยินดี ถึงแม้เผชิญกับ ความหนาวจนหน้าแดง แต่ยังกระดือรึอร้นคึกคัก ลงจากหลังม้าที่หน้า ราชนิเวศน์ พอดีสวนทางกับมหาสมณะเต้าเยียน

วันอังคารที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2560

this is the best bed air



เซี่ยสินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว สองตาทอประกายดุร้ายหมาย ขวัญ ดีที่ผู้คนส่วนใหญ่ในค่ายรุดไปซมตูพิธีจุดโคมไฟที่หน้ากระโจมใหญ่ เซี่ยสินพอผ่านประตูค่ายเข้ามา ก็ตัดผ่านกระโจมหลังแล้วหลังเล่า ที่นอนเป่าลม intex 6 ฟุตเวร ยามที่เผ้าประตูไม่สามารถยิงธนูใส่ ได้แต่ดาหน้ามาซัดขวาง แต่ไหนเลย เป็นตู่มือของมัน
เซี่ยสินสะบัดดาบ ประกายสายฟ้าแลบแปลบปลาบ ฟันหอกหัก ผู้คนล้มตาย เข่นฆ่าตลอดทางไปยังทัพกลางของฮู่อาฮูหยิน
เพิงเฮ่าวิ่งตามหลังมา ร้องบอกเป็นภาษามองโกลว่า “ผู้กว๋อกง แห่งด้า
หมิงอยู่ที่นิ้ หากไม่คิดถูกฆ่าล้างชนเผ่า ให้วางอาวุธเป็ดทาง”
ที่หน้ากระโจมกลาง ฮู่อาฮูหยินจ่อลูกธนูเขี้ยวสุนัขป่าที่หัวธนูทุ้ม ผ้าชุบนํ้ามันไว้กับเทียนไขขนาดใหญ่บนโต๊ะบูชา จนเปลวไฟลุกพรึ๋บขึ้นมา นางยื่นส่งลูกธนูแก่เส้าปั กล่าวว่า “ได้เท้าเส้าปั ท่านลงมือ”
“เสนอตันธนู”
เส้าป้ออกคำสั่งคำหนึ่ง แย่งชิงคันธนูแกร่งจากมือองครักษ์ จาก นั้นรับธนูเพลิงพาดสาย น้าวคันธนูจนสุดล้า เล็งไปยังเสี่ยวอิงบนคันธง

ผู้คนที่ชมดูการสำเรีจโทษได้ยินเสียงร้องที่ด้านหลัง ต่างพากัน เหลียวหน้าไป เหนชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งถือดาบมั่น สาวเท้าดั่งเหินบิน ที่ ด้านหลังมืผู้คนจำนวนมากถือหอกกระช้บดาบที่นอนเป่าลม lazadaไล่กวดตาม
ผู้คนที่ชมดูอยู่ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอันได จึงเปิดทางไท้อย่างลืมตัว เซี่ยสินกวาดตามอง เห็นเสี่ยวอิงถูกมัดติดกับเสาธง สร้างความเจ็บปวด ใจขึ้นมา จากนั้นเห็นเล้าป้น้าวตันธนูเตรียมปล่อยธนูออก
ความตื่นตระหนกของเชียสินครั้งนิ้เ,หญ่หลวงนัก ในที่สุดมันมาถึง แล้ว แต่หากว่าคนผู้นี้คลายนิ้วมือออก เสี่ยวอิงต้องจบชีวิตต่อหน้า อย่าง นั้นมันคงไม่ให้อภัยตัว เองไปชั่วชีวิต
เชียสินเบิ่งตาตวาดว่า “หยุดมือ”
เสียงตวาดคล้ายอสนีบาตยามแล้ง คลื่นเสียงถ่ายทอดไปยังเบื้อง
หน้า
เล้าป้ขณะจะยิงธนูออก พลันได้ยินเสียงตวาด จึงเหลียวหน้ามา ตามสัญชาตญาณ ร่างก็หมุนตาม จนลูกธนูห่างจากเป้าหมาย
เซี่ยสินพอส่งเสียงตวาด ยังกลัวว่าห้ามปรามไม่ทันห่วงที จึงซัด ดาบในมือออก

ประกายดาบพุ่งผ่านฝูงชน กระแสดวามเย็นคุกคามที่นอนเป่าลม pantipใบหน้าจน ปวดแปลบ ดาบยาวคล้ายสายรุ้งทลายนภา เล้าปัเพิ่งได้ยินคำหยุดมือ ประกายเย็นเยียบสายหนึ่งก็มาถึงเบื้องหน้า ระดับความเร็วของดาบ เพียงซักช้ากว่าเสียงตวาดของเซี่ยสินวูบหนึ่ง
ฉีก!
ดาบเหล็กกล้าปักใส่ร่างคล้ายผ่าผลแตง คมดาบจมลึกเสมอด้าม พลังที่แฝงมากับตัวดาบ กระซากร่างเล้าปัลอยลิ่วออกไป ชนใส่โต๊ะบูชา จนโต๊ะบูชาพังครืนลง ธนูเพลิงในมือมันไม่ทราบปลิวไปที่ใด
เสี่ยวอิงแขวนร่างอยู่กลางอากาศ ทราบว่าต้องตายแน่นอน นาง หลับตาลง ขณะนึกอธิษฐานต่อฟ้า พลันได้ยินเสียงตวาดก้อง จึงลืมตา ขึ้น เห็นชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งวิ่งตะบึงมาดุจม้าป่า เล้าปัที่เตรียมยิงธนูใส่ พลันผงะหงายออกไป ซนโต๊ะบูชาพังทลายลง
เสี่ยวอิงพอเห็นรูปโฉมของชายฉกรรจ์นั้น อดสะท้านใจมิได้ นี่เป็นไปได้อย่างไร ในฐานะกว๋อกงผู้สูงตักติ้ ที่นอนเป่าลมในรถมันไหนเลยพาตัว เสี่ยงอันตราย ในฐานะขุนนางใหญ่ด้าหมิง กลับเสี่ยงอันตรายเพราะสตรี นางหนึ่ง ไม่กลัวถูกฮ่องเต้ตำหนิ ถูกผู้คนทั้งแผ่นดินหัวร่อเยาะหรือ ควร ทราบว่าในชาวฮั่นก็ดูแคลนสตรีเซ่นกัน แต่ว่ามันกลับรุดมา