วันพฤหัสบดีที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2560

chilindo super bedair



ความยินดีแวบหนึ่ง ยิ้มพลางกล่าวว่า “ฝ่าบาท ไม่ว่าดีหรือเลว ซื่อสัตย์ หรือตรช้า สุดท้ายต้องถูกเปิดเผยออกมา แต่หากแจกแจงความผิด ไย มิใซ่ปลุกให้ผู้คนตื่นจากความโฉดเขลา อาศัยเสียงระฆังใหญ่ ขจัดความ ชั้วเผยแพร่ความดี”
หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงดำริเล็กน้อย จากนั้นผงกพระเศียร ประทับยีน ขึ้น ทรงหยิบพู่กันมาถือไว้ จี้กังเห็นเซ่นนั้นรีบสืบเท้าออกมา คลี่ กระดาษฝนหมึกถวาย หย่งเล่อฮ่องเต้ประทับยืนอยู่หลังโต๊ะ ทรงลูบพระ มัสสุตรึกตรอง ที่นอนเป่าลม chilindoจากนั้นตวัดพู่กันทรงพระอักษรว่า “...ขุนนางสอพลอเจ้า ชีวิต ให้ร้ายคนดีงาม บาปกรรมที่ก่อไว้ไร้ที่สิ้นสุด...บัดนี้ผู้ถูกสำเร็จโทษ ตามกฎหมาย ล้วนเป็นคนอสัตย์อกตัญญู ใจทมิฬดื้อต้าน สุดที่จะกล่อม เกลากลับกลาย จึงขจัดความชั้วร้าย เชิดชูสิ่งอันดีงาม เผยแผ่รัตนตรัย ขอศาสนาพุทธจำเริญรุ่งเรือง เป็นประโยชน์แก่ทุกสิ่ง”
มหาสมณะเต้าเยียนยืนอยู่ต้านช้าง พอเห็นเซ่นนั้นประนมมือ กล่าวแซ่ซ้อง
หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงจุ่มนํ้าหมึก ทรงพระอักษรอีกว่า “ขอให้พระ ยูไลแผ่ไพศาล ขอให้ทรงเมตตากรุณา ขอให้ราชวงศ์สถาพร ขอให้ทวย ราษฎร์อยู่เย็นเป็นสุข ขอให้พืชพันธุธัญญาหารบริบูรณ์ ขอให้ทุกคน จงรักกตัญญู ขอให้ชาติจีนซนชาวอี้ร่วมครรลอง ขอให้ทั้งโลกสงบสันติ ขอให้ผู้คนอายุยีนยาว ขอให้โพยภัยขจัดสิ้น ขอให้หมู่มิจฉาชีพมลายหาย ขอให้มึไมตรีต่อกัน...ที่นอนเป่าลมในรถ
พระองค์ทรงบันทึกพระปณิธานทั้งสิบสองประการ จากนั้นทิ้ง พู่กันรับสั่งว่า “ระฆังนี้ยรอยู่ทุกวัน ปณิธานทั้งสิบสองประการของข้าจะ ประกาศไปทั่วแผ่นดิน ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปดังที่หวังไว้”
มหาสมณะเต้าเยียนประนมมือกล่าวว่า “อมืตตพุทธ สาธุสาธุ"
เมื่อมหาสมผะเต้าเยียนกับจี้กังและพวกถวายบังคมทูลลา เจ้าจ้าว อ๋องจูเกาซุ่ยกเป็นเพี่อนพระนัดดาขี่ม้ากลับมา จูเกาซุยยกม้าคีให้กับจู ต้านจ้ตัวหนึ่ง สร้างความยีนดีแก่จูต้านจ้ยิ่ง วันนี้ความจริงดิดออกไปล่า สัพว์ที่ชานเมือง แต่ประชากรที่เมืองเป้ยจ้งยิ่งมายิ่งมาก สัตว์ต่างๆ ที่ ชานเม้องล้วนอพยพถิ่นฐาน จูต้านจ้ล่าลัดว์ไม่ไต้ นต่ที่ผ่านมาจูต้านจ้อยู่ ในวัง เมื่อม้โอกาสขี่ม้าดราหนึ่ง กเบิกบานใจแล้ว
จูต้านจีชมชอบทางเหนือซึ่งมีสี่ฤดูกาลอย่างซัดเจน ทั้งซมชอบ เมืองเป่ยจีงที่ใหญ่โตโอฬาร ประการนี้ต่างกับจูเกาเซ่อผู้เป็นบิดา จูเกา เซ่อชมชอบทางใต้มากกว่า ตอนที่หย่งเล่อฮ่องเต้ทรงดำริย้ายนครหลวง ไม่ว่าต้านการปกครองกับต้านการทหาร ตลอดจนความรักชอบส่วนตัว จูเกาเซ่อล้วนไม่เห็นด้วยแต่เห็นว่าตนเองไม่เป็นที่โปรดปรานที่นอนเป่าลมของพระบิดา จึงไม่กล้าแสดงความเห็นดัดค้าน
ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่มันดัดสินใจ ในความคิดของจูเกาเซ่อ หาก วันหน้าตนเองขึ้นเป็นฮ่องเต้ ราชบัลลังค์มืความมั่นคง จะย้ายนครหลวง กลับไปยังเมืองจีนหสิง ขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ส่วนใหญ่ถูกพระบิดาบังคับมา ยังเมืองเป่ยจีง เมื่อถึงเวลาคงสนับสนุนความคิดของตนเอง
แต่ว่าทางต้านนี้จูต้านจีเห็นต่างกับบิดา จูต้านจีเติบโตเป็นเด็ก หนุ่มแล้ว จีงมืความคิดของตนเอง ความคิดหลายประการของมันคล้าย กับพระอัยกา อาจบางทีมันไม่มืประสบการณ์เซ่นพระอัยกา จึงไม่มีจิตที่นอนเป่าลม บิ๊กซี ปณิธานและความทะเยอทะยานเซ่นพระอัยกา แต่ว่าเด็กหนุ่มผู้นี้โม่หัว
โบราณคริ่าครึเซ่นบิดา
จูต้านจีเห็นว่าพระอัยกาย้ายนครหลวงเป็นความคิดที่ถูกต้อง ดัง นั้นพลอยรักชอบทางเหนือ วันนี้กลับมาด้วยความยินดี ถึงแม้เผชิญกับ ความหนาวจนหน้าแดง แต่ยังกระดือรึอร้นคึกคัก ลงจากหลังม้าที่หน้า ราชนิเวศน์ พอดีสวนทางกับมหาสมณะเต้าเยียน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น