this is the best bed air

เซี่ยสินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว สองตาทอประกายดุร้ายหมาย ขวัญ ดีที่ผู้คนส่วนใหญ่ในค่ายรุดไปซมตูพิธีจุดโคมไฟที่หน้ากระโจมใหญ่ เซี่ยสินพอผ่านประตูค่ายเข้ามา ก็ตัดผ่านกระโจมหลังแล้วหลังเล่า ที่นอนเป่าลม intex 6 ฟุตเวร ยามที่เผ้าประตูไม่สามารถยิงธนูใส่ ได้แต่ดาหน้ามาซัดขวาง แต่ไหนเลย เป็นตู่มือของมัน

เซี่ยสินสะบัดดาบ ประกายสายฟ้าแลบแปลบปลาบ ฟันหอกหัก ผู้คนล้มตาย เข่นฆ่าตลอดทางไปยังทัพกลางของฮู่อาฮูหยิน

เพิงเฮ่าวิ่งตามหลังมา ร้องบอกเป็นภาษามองโกลว่า “ผู้กว๋อกง แห่งด้า

หมิงอยู่ที่นิ้ หากไม่คิดถูกฆ่าล้างชนเผ่า ให้วางอาวุธเป็ดทาง”

ที่หน้ากระโจมกลาง ฮู่อาฮูหยินจ่อลูกธนูเขี้ยวสุนัขป่าที่หัวธนูทุ้ม ผ้าชุบนํ้ามันไว้กับเทียนไขขนาดใหญ่บนโต๊ะบูชา จนเปลวไฟลุกพรึ๋บขึ้นมา นางยื่นส่งลูกธนูแก่เส้าปั กล่าวว่า “ได้เท้าเส้าปั ท่านลงมือ”

“เสนอตันธนู”

เส้าป้ออกคำสั่งคำหนึ่ง แย่งชิงคันธนูแกร่งจากมือองครักษ์ จาก นั้นรับธนูเพลิงพาดสาย น้าวคันธนูจนสุดล้า เล็งไปยังเสี่ยวอิงบนคันธง

ผู้คนที่ชมดูการสำเรีจโทษได้ยินเสียงร้องที่ด้านหลัง ต่างพากัน เหลียวหน้าไป เหนชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งถือดาบมั่น สาวเท้าดั่งเหินบิน ที่ ด้านหลังมืผู้คนจำนวนมากถือหอกกระช้บดาบที่นอนเป่าลม lazadaไล่กวดตาม

ผู้คนที่ชมดูอยู่ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอันได จึงเปิดทางไท้อย่างลืมตัว เซี่ยสินกวาดตามอง เห็นเสี่ยวอิงถูกมัดติดกับเสาธง สร้างความเจ็บปวด ใจขึ้นมา จากนั้นเห็นเล้าป้น้าวตันธนูเตรียมปล่อยธนูออก

ความตื่นตระหนกของเชียสินครั้งนิ้เ,หญ่หลวงนัก ในที่สุดมันมาถึง แล้ว แต่หากว่าคนผู้นี้คลายนิ้วมือออก เสี่ยวอิงต้องจบชีวิตต่อหน้า อย่าง นั้นมันคงไม่ให้อภัยตัว เองไปชั่วชีวิต

เชียสินเบิ่งตาตวาดว่า “หยุดมือ”

เสียงตวาดคล้ายอสนีบาตยามแล้ง คลื่นเสียงถ่ายทอดไปยังเบื้อง

หน้า

เล้าป้ขณะจะยิงธนูออก พลันได้ยินเสียงตวาด จึงเหลียวหน้ามา ตามสัญชาตญาณ ร่างก็หมุนตาม จนลูกธนูห่างจากเป้าหมาย

เซี่ยสินพอส่งเสียงตวาด ยังกลัวว่าห้ามปรามไม่ทันห่วงที จึงซัด ดาบในมือออก

ประกายดาบพุ่งผ่านฝูงชน กระแสดวามเย็นคุกคามที่นอนเป่าลม pantipใบหน้าจน ปวดแปลบ ดาบยาวคล้ายสายรุ้งทลายนภา เล้าปัเพิ่งได้ยินคำหยุดมือ ประกายเย็นเยียบสายหนึ่งก็มาถึงเบื้องหน้า ระดับความเร็วของดาบ เพียงซักช้ากว่าเสียงตวาดของเซี่ยสินวูบหนึ่ง

ฉีก!

ดาบเหล็กกล้าปักใส่ร่างคล้ายผ่าผลแตง คมดาบจมลึกเสมอด้าม พลังที่แฝงมากับตัวดาบ กระซากร่างเล้าปัลอยลิ่วออกไป ชนใส่โต๊ะบูชา จนโต๊ะบูชาพังครืนลง ธนูเพลิงในมือมันไม่ทราบปลิวไปที่ใด

เสี่ยวอิงแขวนร่างอยู่กลางอากาศ ทราบว่าต้องตายแน่นอน นาง หลับตาลง ขณะนึกอธิษฐานต่อฟ้า พลันได้ยินเสียงตวาดก้อง จึงลืมตา ขึ้น เห็นชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งวิ่งตะบึงมาดุจม้าป่า เล้าปัที่เตรียมยิงธนูใส่ พลันผงะหงายออกไป ซนโต๊ะบูชาพังทลายลง

เสี่ยวอิงพอเห็นรูปโฉมของชายฉกรรจ์นั้น อดสะท้านใจมิได้ นี่เป็นไปได้อย่างไร ในฐานะกว๋อกงผู้สูงตักติ้ ที่นอนเป่าลมในรถมันไหนเลยพาตัว เสี่ยงอันตราย ในฐานะขุนนางใหญ่ด้าหมิง กลับเสี่ยงอันตรายเพราะสตรี นางหนึ่ง ไม่กลัวถูกฮ่องเต้ตำหนิ ถูกผู้คนทั้งแผ่นดินหัวร่อเยาะหรือ ควร ทราบว่าในชาวฮั่นก็ดูแคลนสตรีเซ่นกัน แต่ว่ามันกลับรุดมา