ยามนั้นเจ้าหน้าที่เหล่านั้นเริ่มจับตาดูพวกมัน
เซี่ยสินพลัน'ขยับ เข้าใกล้เสี่ยวอิง พลางโอบเอวอ้อนแอ้นของนางกล่าวว่า
“เหนียงจื่อ (คำ เรียกภรรยา) ระวัง”
พลางฉุดดึงมาค้านข้าง หลบเสี่ยงชายชราที่ใข้จอบคอนเข่ง
อุจจาระผู้หนึ่ง จากนั้นซี้มีอไปยังสองฟากข้าง ล่งเสียงหยาบกร้านว่า “เหนียงจื่อ
เราคิดซื้อที่ดินแถบนี๋ไว้ รวมที่นาค้านนี้ ป่าหม่อนค้านนั้น กับ
บ่อปลาที่ผ่านมาทั้งสองแห่งเข้าด้วยกัน เมื่อมีเงินต้องซื้อที่ดินไว้ ส่วน อื่นๆ
ล้วนเป็นของแปลกปลอม รอจนวันหน้าพวกเรามีลูกหลาน ที่ดินนี้
จะเป็นทุนรอนในการตั้งตัวของพวกมัน”
เสี่ยวอิงทั้งอับอายทั้งขุ่นเคือง
ส่งเสียงแผ่วเบาราวกับยุงโต้แย้งว่า “ท่าน...ท่านกล่าวเหลวโซฟาลม พกพา ราคาไหลอันใด
ผู้ใดมีลูกหลานกับท่าน?”
เซี่ยสินจงใจร้องดังๆ ว่า “ว่ากระไร
ประการนี้ใม่ต้องเป็นห่วง เมื่อ ขากลับเราจะบอกต่อจิ๋วจิ๋ว (พี่ชายภรรยา) ให้มันเขียนจดหมายถึงไท่ ผิงผู้ อาศัยนายอำเภอเล็กๆ
คนหนึ่งยังไม่ประจบเอาใจเราหรือ?”
เจ้าหน้าที่ที่สะพายดาบคนหนึ่งความจริงเดินถึงเบื้องหน้า
พอฟัง มันกล่าวโอ้อวดเข่นนี้ก็เปลี่ยนเป็นเดินอ้อมผ่านไป เปลี่ยนเป็นสกัดชาย
ฉกรรจ์ที่เข็นรถล้อเดียวผู้หนึ่งแทน ตังนั้นเซื้ยสินกับเสี่ยวอิงเดินส่าย อาดๆ
ผ่านด่านตรวจมา
รอจนจากมาไกลโข
เสี่ยวอิงพลันกระทุ้งศอกใส่หน้าอกเซี่ยสิน เซื้ยสินระมัดระวังอยู่ก่อน ชิงถอยกายไป
ยื่นมือคว้าจับข้อศอกนางไว้ หัวร่อพลางกล่าวว่า “สุภาพเรียบร้อยไว้
ด้วยลักษณะการแต่งกายของ ท่านตอนนี้ หากลงไม้ลงมือต่อเรา จะไม่ได้มืเปรียบ ทั้งยังจะเปีดเผยวับๆ
แวมๆ ออกมา”
เสี่ยวอิงถลึงตาใส่มันกล่าวว่า “สามีภรรยาอันใด
บอกว่าพวกเรา เป็นซงเม่ย (พี่ชายน้องสาว)
ไม่ได้หรือ?”
เซี่ยสินกล่าวว่า ที่นอนเป่าลม โฮมโปร“เป็นเกอเกอ (พี่ชาย) นำเม่ยจื่อที่แต่งกายเป็น สตรีที่แต่งงานแล้วออกมาเดินกรีดกรายหรือ
ท่านเข้าใจว่าขุนนางตรวจ การมืตาแต่ไร้แววหรือไร หากถูกผู้คนจับพิรุธออก
ท่านก็ต้องถูกฉุดคร่า ไปเป็นที่วหนี่
รอจนเรากลับตัวตึกไปหยิบฉวยตราประหับมาช่วยเหลือ ท่าน
หากว่าขุนนางตรวจการมีบุตรีรอตบแต่ง แม้แต่เราก็หนีไม่รอด แล้ว”
เสี่ยวอิงพอฟังอดหัวร่อดิกมิได้
ความจริงคิดยกโทษให้กับเชี่ยสิน มิคาดเชี่ยสินกล่าวสืบต่อ
“อย่างนั้นเราไยมีใช่ต้องซดใข้ฮูหยินสูญเสีย ไพร่พล?”
ที่นอนเป่าลมในรถเสี่ยวอิงยกกระโปรงขึ้น ยกเท้าเตะใส่ เขี่ยสินชิงถลันหลบแต่แรก เสี่ยวอิงไม่สะดวกกับการติดตาม
ได้แต่ถลึงมองเงาหลังมัน กล่าวอย่าง เคียดแค้นว่า
“ปากสุนัขไม่มีงาช้างงอกเงยจริงๆ...”
ในเรื่องสามก๊ก จิวยี่แต่งอุบายยกน้องสาวซุนกวนให้เป็นภรรยาเล่าปี
โดยหลอกให้เล่าปีมาประกอบ พิธีแต่งงานในแคว้นง่อก๊ก จากนั้นวางแผนจับตัวเล่าปี
ปีบบังตับให้คืนเมืองเก็งจิ๋ว รีวิว โซฟาเป่าลมเล่าปีหลังจาก แต่งงานก๊นำภรรยากลับสู่จ๊กก๊ก
จิวยี่นำทหารไล่กวดตาม แต่ถกขงเปังซุ่มโจมตีแตกฟาย จึงเป็นคำ
อุปมาอุปไมยว่าคิดเอารัดเอาเปรียบ กลับพบกับความเพลี่ยงพลำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น