FLY SOFA

เจ้าเมืองนครหลวงกล่าว

"ให้ค่าชดเชยครอบครัวผู้ตายกับเพื่อนบ้านใกล้เคียงเล็กๆ น้อยๆ เป็นการปิดปากทุกคนไว้โดยเร็วที่สุดพ่ะย่ะค่ะ"

เสนาบดิกรมอาญาเอ่ย

'จวิ้นอ๋องกระทำผิดโดยไร้เจตนา ว่ากล่าวตักเดิอนเป็นการส่วนตัวแล้ว ก็แล้วกันไป อย่าทำให้พระพันปีต้องเสียพระทัยเลยพ่ะย่ะค่ะ"

แม้จะกล่าวว่าโอรสสวรรค์ทำผิดมืโทษเท่าสามัญขน ทว่านับแด' โบราณมา เว้นแต่เป็นเชื้อพระวงศ์หริอผู้สูงคักดที่ถูกจักรพรรดิหวาดระแวง และจงโซฟาเป่าลมใจหาข้อล้างเล่นงานให้ถึงที่ตายแล้ว หาได้เคยมืกรณ์ที่เชื้อพระวงค์

ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเพราะสังหารราษฎร

แม้แต่ขุนนางซื่อสัตย์สุจริตในเรื่องเล่าที่มีคนแต่งขึ้นก็เพียงสังหาร

ราชบุตรเขยกับบุตรชายของท่านอ๋องพระญาติห่าง ๆ ไหนเลยจะกล้าบั่นศีรษะ องค์หญิงองค์ชายจริงๆ

ไม่ว่าซย่าอวี้จิ่นจะมิไต้สังหารคน เพียงปีบคั้นผู้อื่นให้ตาย หรือถึงจะ สังหารคนจริง ๆ ก็ตาบ อย่างมากก็ถูกจับตัวไปตำหนิติเตียนอย่างรุนแรง ยกหนึ่งสับหลัง จ่ายเงินชดเชยและถูกกักบริเวณเท่านั้น ขอเพียงเขายอมรับผีด คดีก็ลามารถปิดลงไต้ทันทีและมิคำตอบให้แก¹ทุกฝ่าย ครอบครัวผู้ตาย ไต้รับเงินชดใช้กอนโต นอกจากผีเคราะห์ร้ายที่ตายไปจะน่าเวทนาอยู่สักหน่อย ก็เป็นเรื่องที่ดีต่อท่าน ต่อช้า และต่อทุกคน

จักรพรรติชั่งนั้าหนักผลไต้โซฟาลม พกพา pantipผลเสิยแล้วคั้งท่าจะแสร้งท่าเป็นเลอะเลอน ผลักเรือตามนั้า เอ่ยอย่างรวบรัดตัดความเพี่อให้เรื่องจบลงโดยไว

''อวี้จิ่น เจ้าท่าอะไรเหลวไหลเก็นไปแล้ว'' จากนั้นพระองค์ก็ถลงตาใส่ เอื่ยเจาแวบหนึ่ง ''เป็นภรรยาก็ไม่กวดขันสามิตัวเองให้ดี ปล่อยให้ออกไปก่อ ความวุ่นวายช้างนอก ไม่ไต้เรื่อง!"

นางขมวดคิ้วนิอย ๆ ดูคล้ายไม่ใคร่ชอบใจนัก "เรื่องนี้จะยุติลงเช่นนี้หรือเพคะ"

จักรพรรดิถาม

'เจ้าอยากให้เราโบยเขารื ให้เขาไสหัวกลับไปเอาเงินก้อนหนึ่งมา ปลอบขวัญครอบคร้ว่ผู้ตายและท่าให้ทุกคนพีงพอใจให้ไต้ ครื่งปีหลังจากนี้อยู่ แต่ในวัง ห้ามก้าวเท้าออกนอกประตู คั้งใจอ่านคำสอนของโซฟาเป่าลมอเนกประสงค์นักปราชญ์ผู้เมาก ๆ จะไต้เช้าใจหลักในการประพฤติปฎิบ้ติตนเสียบ้าง รอหลังจากครื่งปีเรื่องนี้ก็

ย่อมเงียบหายไปเป็นธรรมดา"

ทุกคนกล่าวพร้อมเพรียงกัน

''ฝ่าบาททรงวินิจฉัยด้วยพระปรีชาญาณ ทำให้ผองชนศิโรราบทั้งกายใจ* ซย่าอวี้จิ่นซึ่งนิ่งเงียบมาโดยตลอดพลันเอ่ยปากขึ้น "ไม่! ข้าไม่ศิโรราบ!"

จักรพรรด้โมโหจนกล่าววาจาไม่ยั้งปาก "เจ้าคนบัดซบ ยังคิดจะเอาอย่างไรอีก"

‘ครอบครัว?” ซย่าอวึ๋จนคลี่ยิ้ม "ช่างใหญ่หลี่เป็นเด็กกำพร้าไร้บิดา มารดา กระทั่งพื้นเพที่มาก็ยังไม่แจ่มแจ้ง เขาลุ่มหลงในงานผีเมือ ไม่มืลูกเมืย ไหนเลยจะมืครอบครัวได้ หรือแม้โซฟาลม พกพา pantipแต่เรื่องนี้พวกท่านก็มืได้สืบให้กระจ่างชัด" เจ้าเมืองนครหลวงเอ่ยอย่างตกตะลง